Ben,Ben olmayıp Ben'i uzaktan izlesem,nefret ederdim Ben'den.
Zararlı bir kere.
Karma karışık,bitkin..
Sürekli bir şeyler düşünüyor.Kendi hakkında şeyler.
Bazılarının cevabı yok.Geri kalanına verdiği yalandan cevaplar sonunda bir köşeye kıstırıyor onu.
Üzgün.Sadece bir şeyleri anlamaya,anlatmaya çalışıyor.Belki de ifade edemiyor,bilmiyorum.
Merak ediyor.
Yoruluyor.
Bazen yaprakların,rüzgarla bu kadar uyumlu hareket ederken,dinlediği şarkılara da nasıl ayak udurduklarını bile merak ediyor.
Neden mutlu olduğu anlarda,sonradan üzüleceğini bildiği için tekrar tekrar ağladığını,neden kendine zarar verdiğini merak ediyor.
Neden merak ettiğini merak ediyor.
Neden artık ağlamadan uyuyamadığını..
Neden bu kadar dolu olduğunu ve nasıl dışarı atabileceğini merak ediyor.

Bazen göz yaşlarının yanaklarını yakmasından hoşlanıyor.
Onların bütün bedenine damla damla düşmelerini istiyor.
Hissetmek istiyor.

Ahh,o kadar çok başlık var ki anlatmak istediği.
Bir şey düşünse,diğer düşünceler onu anlatmasına izin vermiyor.Sıkıştırıyorlar onu.
Yazmak istese,parmakları çarpışıyor.Konuşmak istediği her an,sözcükler oralarda bir yerlerde düğümleniyor.

Ve bu yüzden tekrar ediyor,
"Ben,Ben olmayıp Ben'i uzaktan izlesem,nefret ederdim Ben'den."